Pier Pander, geboren te Drachten in 1864, was een vooraanstaand beeldhouwer en ontwerper van munten en medailles [Wikipedia].
Hij is vooral bekend geworden door zijn ontwerp van de beeltenis van koningin Wilhelmina op de rijksdaalder uit 1898.
Het meest opvallende gebouw in de Pier Panderstraat is de rooms-katholieke kerk van de Goddelijke Verlosser [Kerkpagina]. Het is in 1963 ontworpen door architect Coen Bekink, geïnspireerd op werk van Le Corbusier. De kerk heeft een open entree, veel glaswanden en een modern interieur.
De gestileerde corpus geeft de gekruisigde en verrezen heer - ofwel de goddelijk verlosser - weer. Het is gemaakt door kunstenaar Marius van Beek.
Bijzonder is de voorgevel met de tekst Bemint; te interpreteren als smekend of gebiedend - opdracht van God aan de mens. De omringende vormen geven de schepping weer. Deze voorgevel is gemaakt door de Groningse kunstenaar Max Reneman.
De Goddelijke Verlosser maakt deel uit van de Heilige Clara van Assisi-parochie.
Na de Tweede Wereldoorlog werden in Friesland veel woningen gebouwd in de stijl van de Delftse School. Daarbij werd gebruik gemaakt van rode Groninger strengpersbakstenen en oranjerode dakpannen. Hierdoor kregen de huizen al gauw de aanduiding Delfts Rood [Heemschut].
Deze woning in de Pier Panderstraat is in 1947 ontworpen door architect Gerben van Manen.
NB Ook het Minderbroederklooster en het Karmelklooster in Drachten zijn gebouwd in de stijl van de Delftse School.
Dit gemeentelijk monument is in 1950 gebouwd. Het ontwerp komt van Drachtster architect J. Bosma.
Let ook op de bijzondere windvaan op het dak!
In het parkje aan het begin van de Pier Panderstraat staat een mythisch kunstwerk van Drachtster beeldend kunstenaar Tseard Visser.
Het beeld is in 1974 gemaakt voor Vroom & Dreesman ter gelegenheid van de opening van de eerste Vendet in Nederland in het centrum van Drachten.
Het kunstwerk is een weergave van het Oera Linda-verhaal. Met de Friese godin Wralda (de wereldbol), haar dochters Lyda, Finda en Frya (de drie zuilen) die elk 12 zonen en 12 dochters baren (het middendeel) en zich in alle windrichtingen (het platte kruis) over de aarde verspreiden.
Zo staan godin en oermoeders aan de basis van de mensheid en vormen daarmee een alternatief voor het scheppingsverhaal van Adam en Eva. Vandaar dat het kunstwerk naast de titel De Godin ook de titel Wording heeft.